Imam Muhamed Nasirudin El-Albani (v. 1420)
Sifatu Salat-in-Nebi, fq. 148-149
Përktheu: Valdet Gashi
Prej çudirave të sotme dhe prej kaosit shkencorë është që disa njerëz, përkatësisht Muhamed Is’af en-Nesheshibi në librin “El-Islam Es-Sahih”, guxon të mohojë salavatet mbi familjen e profetit gjatë salavateve mbi të ﷺ. Kjo përkundër faktit që ky veprim është transmetuar ndër të tjera tek Bukhari dhe Muslimi, dhe përmes disa sahabive, duke përfshirë Ka’b bin Uxhreh, Ebu Humejd Es-Se’idin, Ebu Said El-Kudrin, Ebu Mesud El-Ensariun, Ebu Hurejrën dhe Talhah bin Ubejdil-Lahin. Kur ata e pyetën profetin ﷺ se si të dërgojnë salavate mbi të, ai ua mësonte atyre këto fjalë. Argumenti i tij janë fjalët e Allahut -te ala-:
”O ju që keni besuar! dërgoni salat (luteni Allahun të bekojë) dhe përshëndeteni atë me nderim me përshëndetjen Islame (Es-Selamu Alejkum).”1
Do me thënë se Allahu nuk e përmendi askënd me profetin ﷺ. Pastaj ai mohoi ashpër se ndonjë sahabi do të kishte shtruar këtë pyetje sepse salavatet kishin kuptimin e njohur tek ta, domethënë ato janë lutje; prandaj si kishin mundësi ata që të pyesin një gjë të tillë?
Ky është një devijim i qartë. Ata nuk pyetën për domethënien e salavateve por për mënyrën se si bëhen. Prandaj nuk ka asgjë për t’u çuditur këtu sepse ata e pyetën atë ﷺ lidhur me mënyrën e tij që mund të njihet vetëm nëpërmjet sheriatit të të Urtit dhe të Diturit. Është sikur ata do ta pyesnin atë ﷺ lidhur me mënyrën e namazit në lidhje me fjalët e Allahut -te ala-:
”Dhe faleni namazin…”2
Vetëm për shkak se ata e dinin domethënien e fjalës namaz në aspektin gjuhësorë nuk do të thotë se ata nuk kishin nevojë që të pyesnin lidhur me kushtet dhe mënyrën e faljes së namazit. Kjo është qartë.
Në lidhje me argumentin e tij, aty nuk ka argument fare sepse është e njohur gjerësisht në mesin e muslimanëve se profeti ﷺ ka shpjeguar fjalët e Allahut.
Allahu -te ala- ka thënë:
”Ty ta zbritëm Kuranin që t’u shpjegosh njerëzve atë që u është shpallur atyre.”3
Profeti ﷺ e bëri të qartë se si duhet dërguar salavate mbi të dhe përmendi familjen e tij. Prandaj është e detyrueshme për ta pranuar këtë sepse Allahu -te ala- ka thënë:
“Çfarëdo që t’ju japë i dërguari, merreni atë, e çfarëdo që t’ju ndalojë, hiqni dorë prej saj.”4
Pos kësaj profeti ﷺ tha në hadithin autentik dhe të njohur:
”Më është dhënë Kurani dhe së bashku me të diçka e njëjtë si ai (sunneti).”
Kjo përmendët në ”El-Mishkah”5.
Pyes veten se En-Nesheshibi dhe të gjithë ata që ranë në fjalën e tij magjepse, çfarë thonë për atë që e mohon teshehudin në namaz dhe për mos faljen e namazit dhe mos agjërimin e gruas me menstruacione sepse Allahu -te ala- nuk e përmend teshehudin në Kuran. E vetmja gjë që përmendet është qëndrimi në këmbë, rukuja dhe sexhdja. Allahu -te ala- as nuk e përmend në Kuran se gruaja me menstruacione nuk ka nevojë të falet apo të agjërojë. Pra ajo duhet edhe të falet dhe të agjërojë. A pajtohen me personin që e mohon këtë apo e qortojnë atë? Nëse ata e pranojnë atë – të cilën unë shpresoj se e bëjnë – atëherë ata kanë shkuar larg në devijim dhe e kanë braktisur xhematin musliman. Dhe në qoftë se ata nuk e pranojnë atë, atëherë kanë të drejtë. Sikurse ata e qortojnë personin që mohon se e dënojmë En-Nesheshibin.
O musliman! Unë ta tërheq vërejtjen që të mos përpiqesh që ta kuptosh Kuranin pa ndihmën e sunnetit. Ti nuk do të mund ta bësh këtë edhe nëse ti je Sibeuejhi në kohën që jeton. Ti e ke një shembull para vete. En-Nesheshibi i përket gjuhëtarëve më të ditur sot. Ti e sheh se si ai devijon, duke u mashtruar pas aftësive të tij gjuhësore dhe nuk merr ndihmën e sunnetit për të kuptuar Kuranin. Në fakt, ai madje e mohon sunnetin. Unë kam shumë shembuj për këtë që po flas por nuk ka vend për të përmendur ato. Ajo që kam përmendur është e mjaftueshme, dhe Allahu është Ai që sjell suksesin.
1 33:56.
2 2:43.
3 16:44.
4 59:7.
5 163 dhe 4247.