Xhinët dhe njerëzit i kam krijuar vetëm që të Më adhurojnë. [Edh-Dharijat 51:56]

112.Dobia e gjashtë në lidhje me salavatet mbi profetin ﷺ

Imam Muhamed Nasirudin El-Albani (v. 1420)

Sifatu Salat-in-Nebi, fq. 153-154

Përktheu: Valdet Gashi

 www.perlatmuslimane.com

Dobia e gjashtë: Alameh Sidik Hasan Khan tha, pasi që përmendi shumë hadithe në lidhje me salavetet dhe sa të shumta që janë ato:

“Nuk ka dyshim se Ehl-ul-Hadithi dhe transmetuesit e sunnetit të pastër, janë muslimanët që i dërgojnë salavate më së shumti profetit . Detyra e tyre në këtë dituri të çmuar është që t’i dërgojnë salavate profetit në çdo hadith. Gjuhët e tyre gjithmonë e përmendin profetin . Nuk asnjë një libër në lidhje me sunnetin apo hadithin, vetëm se ajo përbëhet nga dhjetëra mijëra hadithe. Përveç kësaj gjithashtu edhe gjitha shkrimet e tjera profetike. Ky grup i shpëtuar dhe i bazuar në hadithe, janë njerëzit që janë më së afërmi të dërguarit të Allahut dhe që do të jenë më të lumturit për ndërmjetësimin e tij . Askush nuk mund të konkurrojnë me ta në këtë virtyt përveç personit i cili e bën këtë edhe më mirë se ata. Kjo nuk është diçka që të arrihet lehtë.”1

E lus Allahun -tebarek ue te ala- të më bëj mua që t’i përkas muhadithunëve që janë më së afërmi me të dërguarin e Allahut . Me siguri ky libër është një nga argumentet për këtë. Allahu e mëshiroftë imamin e Ehl-us-Sunnetit, imam Ahmedin i cili tha:

Feja e profetit Muhamed janë hadithet

Sa mjet i shkëlqyer janë transmetimet për të riun!

Mos ia kthe shpinën haditheve dhe njerëzve të tyre

sepse mendimi është natë dhe hadithi është ditë

Ndoshta i riu nuk e di rrugën drejt udhëzimit

por dielli është i ndritshëm dhe ndriçon me rrezet e tij

Në këtë teshehud të fundit është gjithashtu e rekomanduar për të bërë lutje. Profeti ka thënë:

“Kur të uleni në çdo rekat duhet të thoni…”

Ai e përmendi tërë teshehudin dhe tha:

“Pastaj atij i lejohet të lutet për atë që  dëshiron më së shumti.”2


1 Nuzul-ul-Abrar, fq. 161.

2 Nesai, Ahmedi dhe Tabarani nga Ibn Mesudi. Ky hadith përmendet në “Es-Sahihah (878)” së bashku me të kuptuarit e tij. Ai ka transmetime vërtetues në “Mexhma-uz-Zeua’id (2/142)” përmes Ibn-uz-Zubejrit.

Shpërndaje: